I struggle with teaching my child my native language simply because…. it just doesn’t come naturally to me.
I live in the US, married an Englishman, and my whole life (neighbors, work, friends, books, TV) takes place in English, so I’m starting to forget words in my own language (Turkish).
Nowadays, I speak Turkish only with my parents, maybe 1 hour, 2-3 times a month, so now it has become my second language. I have tried to speak it with my child as well, but I find myself going back to English after a few sentences without even realizing it because it is so much easier for me. And when my husband is around, I speak the common language because we all play together.
I really want my child to learn Turkish for practical reasons: He can talk to his grandparents, do his own paperwork one day, and also it’s a “gateway” to learning other languages. I just don’t know where to start.
Çocuğuma anadilimi öğretmekte zorlanıyorum çünkü…. bu bana doğal gelmiyor.
ABD’de yaşıyorum, bir İngilizle evliyim ve tüm hayatım (komşular, iş, arkadaşlar, kitaplar, TV) İngilizce geçiyor, bu yüzden kendi dilimdeki (Türkçe) kelimeleri unutmaya başladım.
Sadece ailemle Türkçe konuşuyorum, Türkçe yani artık ikinci dilim oldu. Çocuğumla da konuşmaya çalışıyorum ama birkaç cümleden sonra farkına bile varmadan İngilizceye dönüyorum çünkü benim için çok daha kolay. Eşim yanımdayken de ortak dili konuşuyorum.
Pratik nedenlerden dolayı çocuğumun Türkçe öğrenmesini gerçekten istiyorum: anneannesi ve dede ile konuşabilir, bir gün kendi evrak işlerini yapabilir ve ayrıca diğer dilleri öğrenmek için bir “kapı” olur. Sadece nereden başlayacağımı bilmiyorum.
Cemile A.
Categories: Experiences
